ارتودنسی دندان یک روش شناختهشدهی درمانی است که طیف وسیعی از بیماریهای دهان و دندان را درمان میکند و همچنین با اتخاذ رویکردی بلندمدت، باعث پیشگیری از مشکلات شدید دندان و فک در بین افراد میشود. متخصص ارتودنسی با تسلط بر آخرین دستاوردهای علمی میتواند بهترین متد درمانی را از بین انواع روشهای ارتودنسی انتخاب کند و به بیمار ارائه دهد. در یک تقسیمبندی کلی، ارتودنسی دندان به دو روش مرئی و غیر مرئی انجام میشود. در این مقاله به معرفی کامل ارتودنسی پرداختهایم و موارد استفاده از این درمان را شرح دادهایم؛ با ادامه مقاله همراه ما باشید.
ارتودنسی چیست (مرور کلی + تاریخچه)
ارتودنسی یکی از شاخههای تخصصی دندانپزشکی است که به تصحیح ناهنجاریهای فکی و دندانی میپردازد. هدف این حوزه، ایجاد توازن در ساختار فک و دندانها است تا علاوه بر بهبود زیبایی ظاهری، عملکرد صحیح دندانی نیز تأمین گردد. ارتودنسی از کلمات یونانی “orthos” به معنی درست و “denton” به معنی دندان گرفته شده است. تاریخچه ارتودنسی به قرن 18 میلادی بازمیگردد، زمانیکه دندانپزشکان اولیه به بررسی و اصلاح ناهنجاریهای دندانی پرداختند. روشهای ارتودنسی معمولا به دو دستهی کلی تقسیم میشوند: ثابت و متحرک.
ارتودنسی ثابت، شامل ابزارهایی مانند براکتهای فلزی و سرامیکی هستند که به دندانها متصل میشوند و نیرویی ملایم برای تغییر موقعیت دندانها و فک را تأمین میکنند. از سوی دیگر، ابزارهای متحرک، مانند اینویزالاین به بیماران اجازه میدهند که آنها را برای مدت معین خارج کنند. بهطورکلی، یک برنامه درمانی ارتودنسی شامل مشاوره، تجزیهوتحلیل تصاویر رادیولوژی، و تعیین یک دوره زمانی مشخص برای درمان است. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO)، حدود 70 درصد از جمعیت جهان بهنوعی ناهنجاری دندانی مبتلا هستند و تنها 15 درصد از این افراد به درمان ارتودنسی میپردازند. در ایران، بر اساس بررسیهای اخیر، تخمین زده میشود که حدود 40 درصد از نوجوانان و جوانان به دلیل ناهنجاریهای دندانی و فکی نیاز به درمان ارتودنسی دارند. این امر نشاندهندهی نیاز به ارتقای آگاهی عمومی درباره اهمیت ارتودنسی و درمانهای مرتبط است. ارتودنسی نهتنها به بهبود زیبایی لبخند کمک میکند بلکه میتواند تأثیر مثبتی بر سلامت عمومی، کیفیت زندگی و اعتمادبهنفس افراد داشته باشد.
اهمیت ارتودنسی دندان و تأثیرات مختلف آن
ارتودنسی دندان به دلیل تأثیرات مثبت بر سلامت دهان و دندان و اعتمادبهنفس فرد، به طور فزایندهای در جامعه مورد توجه قرار گرفتهاند. بسیاری از ناهنجاریها، مانند دندانهای کج، فاصلههای زیاد بین دندانها یا جابهجایی فک، میتوانند در طول زندگی فرد به مشکلات جدیتری منجر شوند. مشکلات گفتاری، تنفسی و گوارشی بخشی از عوارض ثانویهی ناهنجاریهای شدید فک و دندان در بین افراد است.
همچنین تحقیقات نشان دادهاند که ناهنجاریهای دندانی میتوانند تأثیرات روانی عمیقی بر روی افراد داشته باشند. طبق آمار، افرادی که مشکلات دندانی دارند، نسبت به دیگران با مشکلات اجتماعی و عاطفی بیشتری مواجه هستند. ارتودنسی به کمک روشهای مختلف، به فرد این امکان را میدهد که نهتنها ظاهر زیبایی داشته باشد بلکه احساس بهتری نسبت به خود پیدا کند. از سوی دیگر، ناهنجاریهای دندانی میتوانند منجر به مشکلات بهداشت دهان و دندان شوند. بهعنوانمثال، هنگامی که دندانها بهدرستی تراز نشده باشند، تمیزکردن آنها دشوارتر است و این امر میتواند منجر به تجمع پلاک، پوسیدگی و بیماریهای لثه شود؛ بنابراین، تأثیر ارتودنسی تنها بر زیبایی نیست. این روش درمانی به حفظ سلامت عمومی و ارتقای کیفیت زندگی افراد تأثیر میگذارد و میتواند به عنوان یک سرمایهگذاری در سلامت آینده در نظر گرفته شود.
شایعترین ناهنجاریهای فک و دندان
ناهنجاریهای دندانی به انواع مختلفی تقسیم میشوند که هر کدام میتوانند تأثیرات مشخصی بر روی سلامت دهان و دندان فرد داشته باشند. یکی از شایعترین ناهنجاریها، کراس بایت (Crossbite) است که به وضعیتی اشاره دارد که در آن دندانهای بالایی و پایینی بهدرستی بر روی یکدیگر قرار نمیگیرند. این مشکل میتواند باعث سایش غیرطبیعی دندانها، درد فک و مشکلات تنفسی شود. اور بایت (Overbite) نیز نوع دیگری از ناهنجاری است که در آن دندانهای بالایی جلوتر از دندانهای پایینی قرار میگیرند. این وضعیت میتواند به مشکلاتی مانند آسیب به لثه و دندانهای پایینی منجر شود. همچنین، اوپن بایت (Open Bite) به حالتی اشاره دارد که در آن دندانهای جلو در هنگام بستن دهان به هم نمیرسند. این عارضه میتواند مشکلات گفتاری و اختلال در حرکات فک را به وجود آورد.
از سوی دیگر، در مواردی، دندانها به طور غیر متوازن در فک قرار میگیرند که به آن جابهجایی دندانها (Crowding) گفته میشود. این نوع ناهنجاری میتواند منجر به اختلالاتی در بهداشت دهان و دندان شود و بر روی زیبایی لبخند تأثیر بگذارد. مطالعات اخیر نشان میدهند که بیش از 30 درصد از جمعیت جهان از یکی از انواع ناهنجاریهای دندانی رنج میبرند. در ایران، آمارها نشان میدهند که در حدود 25 درصد از کودکان و نوجوانان به ناهنجاریهای دندانی مبتلا هستند؛ در این موارد نیاز به درمانهای ارتودنسی کاملا مشهود است.
موارد استفاده از ارتودنسی دندان
- کراس بایت (Crossbite)
- آند بایت (Overbite)
- اوپن بایت (Open Bite)
- جابهجایی دندانها (Crowding)
- دیپ بایت (Deep Bite)
- نهان بایت (Underbite)
- میزان برآمدگی دندانها (Protrusion)
- میزان فرورفتگی دندانها (Retrusion)
- صفحهبندی (Spacing)
- قوس باریک (Narrow Arch)
- سندرم فک (Jaw Disorders)
- مالاکلوژن (Malocclusion)
- ناهنجاریهای مادرزادی (Congenital Abnormalities)
- دندانهای اضافی (Supernumerary Teeth)
- بند دندان گم شده (Missing Teeth)
- کجشدن دندانها (Tooth Rotation)
- مشکلات تنفسی (Respiratory Problems)
- نقص در توسعه فک (Jaw Development Issues)
- گلوکوزیسم (Glottic Dysfunction)
مراحل اولیه درمان ارتودنسی دندان
درمانهای ارتودنسی نیازمند یک سری مراحل مشخص هستند که هر یک از آنها تأثیر مهمی در کیفیت نهایی درمان دارند. اولین مرحله، مشاوره و معاینه اولیه است. در این مرحله، بیمار به یک ارتودنتیست معتبر مراجعه کرده و پزشک با بررسی تاریخچه پزشکی و دندانی بیمار، مشکلات موجود را شناسایی میکند.
پس از این مرحله، استفاده از تصاویری مانند رادیوگرافی و عکسهای دهانی برای تجزیهوتحلیل دقیقتر وضعیت دندانها و فک ضروری است. این تصاویر به متخصص کمک میکنند تا درجه ناهنجاری و الگوی رشد دندانها و فک را تشخیص دهد.
پس از این مرحله برنامه درمانی شخصیسازیشدهای برای بیمار تهیه میشود. این برنامه شامل انتخاب نوع بریس (براکت) و تعیین زمان درمان است. یکی از مهمترین جنبههای این مرحله، ارتباط مؤثر بین پزشک و بیمار است. بیمار باید بهروشنی از مزایا و معایب مختلف روشهای درمان مطلع شود. مرحله بعدی، آغاز درمان است که بسته به نوع روشی که انتخاب شده، مدتزمان متفاوتی خواهد داشت. برای مثال، با استفاده از براکتهای ثابت، به طور معمول درمان بین 18 تا 24 ماه زمان میبرد، درحالیکه درمان با روشهای نامرئی مانند اینویزالاین ممکن است زمان کمتری ببرد. در نهایت، پس از پایان درمان، استفاده از نگهدارندهها (Retainers) برای حفظ نتایج درمان بسیار حائز اهمیت است. نگهدارندهها باید طبق دستورات پزشک استفاده شوند تا از جابجایی دوباره دندانها جلوگیری شود. طبق بررسیها، افرادی که از نگهدارندهها استفاده میکنند، 70 درصد کمتر از آنهایی که از آنها استفاده نمیکنند، دچار جابجایی مجدد دندانها میشوند.
متدهای مختلف درمان ارتودنسی دندان
در دنیای ارتودنسی، متدهای مختلفی برای درمان ناهنجاریهای دندانی وجود دارد که هر یک از آنها مزایا و معایب خاص خود را دارند. یکی از متداولترین روشها، استفاده از براکتهای فلزی است. این براکتها از فلز ساخته شدهاند و به دلیل استحکام و هزینه مناسب، گزینهای محبوب برای اکثر بیماران به شمار میروند. طبق آمار، حدود 50 درصد از بیماران ارتودنسی از این نوع براکتها استفاده میکنند.
براکتهای سرامیکی گونهی دیگری از انواع ارتودنسی هستند که به دلیل رنگ مشابه با دندانها، از نظر زیباییشناسی محبوبیت بیشتری دارند. این نوع براکتها معمولاً کمتر مشهود هستند، اما هزینه بیشتری نسبت به براکتهای فلزی دارند. اگر فردی به دنبال یک درمان کاملا نامرئی باشد، ارتودنسی نامرئی یا اینویزالاین میتواند انتخاب ایدهآلی باشد. این روش شامل استفاده از قالبهای پلاستیکی شفاف است که بهتدریج دندانها را به موقعیت مطلوب هدایت میکند. طبق گزارشها، 20 تا 30 درصد از بیماران در سالهای اخیر به این نوع درمان تمایل پیدا کردهاند.
ارتودنسی lingual نیز یکی دیگر از متدهای درمان است که براکتها در پشت دندانها نصب میشوند، بهطوریکه از روبهرو قابلمشاهده نیستند. این روش برای بزرگسالانی که به دنبال درمان نامحسوس هستند، بسیار مناسب است. انتخاب نوع متد درمان به عواملی چون سن بیمار، شدت ناهنجاری، هزینه، و ترجیحات شخصی بستگی دارد. مشاوره با یک ارتودنتیست متخصص میتواند به بیماران کمک کند تا بهترین گزینه را بر اساس شرایط خاص خود انتخاب کنند.
مدتزمان درمان ارتودنسی
مدتزمان درمان ارتودنسی به عوامل متعددی بستگی دارد و برای هر بیمار متفاوت است. بهطورکلی، درمانهای ارتودنسی ممکن است از چند ماه تا چند سال طول بکشند. میانگین زمان درمان برای بیماران با ناهنجاریهای دندانی خفیف تا متوسط بین 12 تا 24 ماه متغیر است و برای موارد پیچیدهتر، ممکن است این زمان به 36 ماه یا بیشتر افزایش یابد. عوامل مؤثر بر زمان درمان شامل سن بیمار، نوع ناهنجاری، روش درمان انتخابی و همکاری بیمار در رعایت نکات بهداشتی و استفاده از ابزارها است. بهعنوان مثال، درمان در کودکان معمولاً سریعتر از بزرگسالان است، زیرا استخوانها هنوز در حال رشد هستند و به درمان پاسخ بهتری میدهند. در این مورد، آمار نشان میدهد که درمان در کودکان 20 تا 50 درصد سریعتر از بزرگسالان است. روش درمان انتخابی نیز تأثیر زیادی بر مدتزمان درمان دارد. برای مثال، استفاده از براکتهای فلزی معمولاً زمان بیشتری نسبت به سیستمهای نامرئی مانند اینویزالاین میطلبد. براکتهای فلزی نیاز به تنظیمات مکرر دارند و معمولاً زمان بیشتری برای دورهی درمانی آنها پیشبینی میشود.
هزینههای ارتودنسی دندان
هزینههای درمان ارتودنسی موضوعی مهم و چالشبرانگیز برای بسیاری از بیماران است. هزینهها به عوامل مختلفی بستگی دارد که میتوان آنها را به دستههای مختلف تقسیم کرد. یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار روی هزینه، نوع روش درمانی انتخابی است. بهطورکلی، درمان با براکتهای فلزی به عنوان یکی از گزینههای ارزانتر در نظر گرفته میشود، درحالیکه درمان با روشهای نامرئی، مانند اینویزالاین، به علت فناوری و مواد استفاده شده، هزینه بیشتری دارد. دیگر عامل تعیینکننده هزینه، شدت ناهنجاری دندانی است. درمانهای پیچیدهتر که نیاز به مدتزمان طولانیتر و تنظیمات بیشتری دارند، هزینه بالاتری خواهند داشت. همچنین، هزینههای مشاوره و معاینات اولیه نیز به هزینه کل درمان اضافه میشود. بهطورکلی، اگرچه هزینهی درمان یکی از نکات اساسی در شروع درمان است، اما نتیجهبخش بودن درمان در اولویت بالاتری قرار دارد. درمانهای ارزان و غیرتخصصی اگرچه در ابتدا خوشایند هستند، اما در پایان بیماران را در با چالشهای متعددی روبهرو میکنند که ممکن است به تجدید درمان و یا شکست در مراحل درمانی منجر شود. برایناساس، باتوجهبه استراتژیک بودن درمان ارتودنسی متقاضیان گرامی بهتر است بیش از هزینه به کیفیت خدمات درمانی توجه داشته باشند.
مهمترین مزایا و معایب ارتودنسی دندان
در این بخش به مهمترین مزایا و چالشهای ارتودنسی دندان از منظر بیماران پرداختهایم.
مزایای ارتودنسی دندان | چالشهای ارتودنسی دندان |
بهبود زیبایی لبخند | ناراحتی و درد اولیه |
افزایش اعتمادبهنفس | نیاز به نگهداری مستمر |
بهبود عملکرد دندانها | هزینههای بالا |
کاهش خطر پوسیدگی دندان | زمان طولانی درمان |
بهبود سلامت لثه | محدودیتهای غذایی |
کاهش مشکلات گفتاری | احتمال آسیب به بافت نرم دهان |
افزایش راحتی در جویدن | نیاز به ملاقاتهای منظم با پزشک |
کاهش فشار و درد فکی | احتمال جابهجایی دوباره دندانها بدون استفاده از نگهدارندهها |
ارتودنسی دندان در سنین مختلف
سن یکی از عوامل تعیینکننده در درمان ارتودنسی است و درمان میتواند به طور متفاوتی برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان انجام شود. درمان ارتودنسی در کودکان معمولاً از سنین 7 تا 9 سالگی شروع میشود. در این بازه سنی، بسیاری از مشکلات دندانی قابل شناسایی و اصلاح هستند. برخی از ناهنجاریها ممکن است نیاز به درمان زودهنگام داشته باشند تا قبل از رویش دندانهای دائمی، اقدامات لازم انجام شود.
بر اساس تحقیقات انجام شده، کودکانی که تحت درمان ارتودنسی زودهنگام قرار میگیرند، 70 درصد کمتر از دیگران به مشکلات دندانی در آینده دچار میشوند. به همین دلیل، دندانپزشکان توصیه میکنند که کودکان به صورت منظم تحت معاینه قرار گیرند. درمانهای ارتودنسی در نوجوانان به دلیل تغییرات هورمونی و رشد استخوانها حساستر است. در این سنین، اکثر نوجوانان آمادهی نصب براکتهای ثابت یا دیگر شیوههای درمانی هستند و از آنجایی که دوران بلوغ در سنین نوجوانی اتفاق میافتد، دندانپزشک میتواند با استفاده از این دوره، بهترین نتایج درمانی را بهدست آورد.
با افزایش سن در بزرگسالان درمان ارتودنسی ممکن است پیچیدهتر شود. در این دوران وضعیت ظاهری در طول دورهی درمان برای افراد اهمیت پیدا میکند اما باتوجهبه پیشرفتهای فناوری، روشهای جدیدی مانند ارتودنسی نامرئی و براکتهای سرامیکی به بزرگسالان این امکان را میدهند که درمان را با کمترین تأثیر بر زیبایی انجام دهند.
نکات مهم برای انتخاب متخصص ارتودنسی
انتخاب یک متخصص ارتودنسی ماهر و معتبر میتواند تأثیر زیادی بر موفقیت درمان ارتودنسی داشته باشد. اولین نکتهای که باید در نظر گرفته شود، تحصیلات و تجربه ارتودنتیست است. برای کسب نتایج بهتر، لازم است از فردی که دارای مدرک تخصصی ارتودنسی و تجربهی مفید در این زمینه است، مشاورهی درمانی دریافت شود. همچنین، بررسی نظرات بیماران قبلی میتواند معیار مناسبی برای تعیین کیفیت کار دندانپزشک باشد. علاوه بر این، تجهیزات و تکنولوژیهایی که در کلینیک مورد استفاده قرار میگیرند نیز اهمیت بالایی دارند. یک ارتودنتیست موفق باید از پیشرفتهترین فناوریها و متدهای درمانی برخوردار باشد و اطلاعات خود را با شرکت در کنگرههای تخصصی بهروز نگه دارد. توجه به طرح درمان نیز از موارد حائز اهمیت است که باید به آن توجه شود. ارتودنتیست باید یک برنامه درمانی شخصیسازی شده برای هر بیمار تدوین کند و بیمار را در طول درمان در جریان روند کار قرار دهد. معمولا مشاهدهی وبسایت یا شبکههای مجازی متخصص میتواند اطلاعات بسیار مفیدی در اختیار مراجعان قرار دهد.
آنچه گفته شد
در این مقاله به تعریف ارتودنسی پرداختیم و در جواب ارتودنسی دندان چیست، تعریفی جامع از تخصص ارتودنسی ارائه کردیم. همانطور که گفته شد، ارتودنسی یکی از شاخههای تخصصی دندانپزشکی است که طیف وسیعی از بیماریهای فک و دندان را شامل میشود. برایآنکه تشخیص دهیم در چه شرایطی باید به ارتودنتیست مراجعه کنیم، یک راهحل ساده وجود دارد؛ هر اختلال در شکل قرارگیری دندان و فک میتواند مربوط به حوزهی ارتودنسی باشد؛ بنابراین لازم است برای اتخاذ بهترین تصمیم با یک متخصص ارتودنسی مشاوره انجام شود.